Livaziye
Fesleðen kokan bir þiir
Þairine küser mi hiç müzeyyen
Gözyaþlarý yalnýzca bir su damlasý deðil
Seni bu denli üzen , hislerin ve hikayen
Yüksekten korkan bir adam
Seni sever mi hiç müzeyyen
Alerjen bir kalp bu benimkisi
Senin avuç içlerin kurdeþen bi’tanem
Bilirsin sevgi rasyonel bir denklem
Bir nevi kartezyen , biraz matematiksel
Meðer delice severmiþ seni görkem
Çünkü aþk akla sýðmaz , kalp þizofren
Kafam Notre Dame’ýn kamburundan beter
Gel livaziyem bu gece gidelim bu þehirden
Cam kenarý senin olsun , manzaran bana yeter
Gel livaziyem gidelim sen ve ben , uzak bir yer ..
//
Fesleðen kokan bir þiir
Katilini sever mi hiç müzeyyen
Benim þehrim güneþten uzak
Þiirlerim seni yaþatýr mý bi’tanem
Düþersem tutar mýsýn ellerimden
Beni yine sevebilir misin müzeyyen
Biliyorum sen zoru seçersin bi’tanem
Hâlbuki býrakmak bu kadar kolayken
Bilirsin sevgi rasyonel bir denklem
Bir nevi sen , biraz sana benzer
Meðer beni delice severmiþsin sen
Çünkü aþk akla sýðmaz , kalp þizofren
Quasimodo dün gece öldü müzeyyen
Þimdi gel desem yine gelir misin benimle , yeniden
Benim ellerim soðuk olur , kalbim sana yeter
Öyleyse gel livaziyem gidelim sen ve ben , uzak bir yere ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.