Bej Rengi Papatya

Gelirdim her gece

ayný sokak , ayný köþe

ayný pencerenin altýna

beklerdim öylece

sonra derin bir nefes alýrdým

üst üste sigaralar yakar

hayallere dalardým

aslýnda ben oldum olasý karanlýktým

kendimi bildim bileli

karanlýktan korkardým

ama sen oldun olasý güzeldin

hep ýþýklarýn yanardý

Þairin dediði gibi

" Þimdi seninle göz göze gelmek

ne güzel bir intihardýr . "

bilmeni isterim ki mihri-mah

ben senin bir gülüþüne dünyayý

bir bakýþýna gençliðimi yakardým

sonra bir güneþ doðardý üstümüze

sen usulca perdelerini açardýn

konuþmazdýn , susardýn

ben söyleyemediðin herþeyi

gözlerinden anlardým

unutur musun diye sormuþtun ya

söylesene ben seni gülüþünden öpmüþüm

sence unutmak kolay mý ?

öylesine tuhaf sevmiþim ki seni

þu an tüm evrende bir yangýn çýksaydý

mesela tüm dünya alevler içinde yansaydý

umrumda bile olmazdý

ben yine sadece gözlerine bakardým

çünkü ben sana mecburdum

gözlerin bana tuzaktýr

geceler ýþýðýný kýskanýr

çünkü , ay güneþe tutsaktýr

tuhaftýr ki ,

ne zaman gözlerimi kapatsam

sen gelirdin aklýma

gülüþünde bir papatya

ve elinde bej rengi bir hýrkayla

keþke daha önce tanýþsaydýk seninle

ilkokul çaðlarýnda mesela

o zamanlar göz göze gelseydik

en sevdiðim kokulu silgimi bile hediye edebilirdim sana
Sosyal Medyada Paylaşın: