ELLERİMLE SİLDİM

Kýrdýðý aný unutmadým.. kýrýldýðým aný da..!
deðersiz bir bütün olarak kalmadým
parça parça gittim hayatýndan.

Belirsiz þeylerle yüz yüze gelmek
yüzsüzleþtirirmiþ kimilerini.
O yüzsüzlerden olmadým hiç..!

Anlaþýlmadýðým yerde susup,
sýrtýmý döndüðüm kelimeler þiirlere evrildi
avaz avaz…

oysa ki;

kulak verip kalbiyle dinleseydi beni anlayacaktý,
suskunluðun ötesine geçemediðim her cümlenin
ayrý bir manasý olduðunu…

bir de dönüp bakmayý deneseydi,

yorgun gözlerimdeki umutsuz bekleyiþlerimde
görecekti;

ölesiye sevip, öldüresiye yaþatana
yüreðimi meyletmekten nasýl burktuðumu…

Kusmuk gibi ortalýða saçýlan mutluluðumun
Aðzýmdan burnumdan geliþini görenler bilir;

Kendi ellerimle sildim ben
kaybetmekten korktuðumu…!!

Seyyal Tanýr
Sosyal Medyada Paylaşın: