ŞİİR OLMUŞTU AYRILIĞIN

Sen gitmeden hiç biri ayrýlýk deðilmiþ
Ayrýlýk diye bildiklerim
Oysa ben seninle senden öðrendim
Yaþamýn kýyýsýnda bir çizgide kalacaðýmý
Ne senden ileri - ne geri gidemedim
Hep bekledim
Geliþinle hayat baþlayacaktý

Kabusumdu ayrýlýklar, hiç ayrýlmayan peþimden
Kendimi bulamadým sen gittiðinden beri
Dipsiz kuyularda savruldum durdum
Cesaretimi yitirdim yalnýzlýklarýmda
Ebabil kuþu gibi þarkýlar söylüyorum
Baþlayýnca gece karanlýklarý
Korkmamak için her zaman

Sana gönderilmemiþ mektuplar yazýyorum
Bir o kadar da gönderilmiþ yüreðimle
Artýk gitmeliyim diyordum
Son þiirimi duvarlara yazýp
Oysa seni bekliyorum
Elveda demeden gelmelisin
Üþüten duvarlarý terkedip bana

Deniz dalgalanmýyor, coþamýyor
Martýlarý sevemiyor yokluðunda
Mavilerim griye çalýyor akþamlarý
Gönlüm bir yaðmura tutulmuþ
Dinmeyen saðnaklardayým
Susmasýný istesem yaðmurun
Gelirmisin ?

Solmuþ tüm renklerim
Boyamak için o tüm renklerimizi
Gelirmisin ?
Sen de severdin gözlerimdeki
O ela renkleri
Þimdi gri bakýyor
Gel tekrar boyamak için
Rengimi
Gelirmisin
Birlikte renkleniriz akþamlara

Sel oldum yaðmurlarýndan
Fýratýn suyu gibiydi gözyaþým
Durgundur baktýðýnda
Girdaplarý bilemez kimse
Fýratýn derininde akan
Kuruttum gittiðinden beri
Ýçimde akan nehri
Deli divane gibi çölde koþuyor ruhum
Ben geliþinle savurmak isterdim
Yaðmur kokan saçlarýmý

Denizlere koþuyor kuþlar
Alamýyor baðrým kuþlarýný
Divaneye döndü düþüncelerim
Ben sadece seninle düzelirim
Gecelere sýðýnan gözyaþým sabahý özler
Sabaha sensiz eren gönlüm geceye koþar
Mecnun’la acý çeken ben
Ben sadece senin gün batýmýný
Sevdim
Bu ayrýlýkta öyle çok çektim
Ben sadece senin
Bekleyiþlerini sevdim

Günay Koçak

15. / 8. / 2023



Sosyal Medyada Paylaşın: