AĞLAR ÇOCUK

Rüzgar geceyi yalnýzlaþtýrdýkça böyle
Üþüyorum kimsesizliðime
Hasrete karýþup karýþýp
Daha çok gurbet oluyorum

Yorgunum, sensizim, huzura hasret
Solmuþ, kurumuþ, sararmýþ
Sonbahar oluyorum
Önceleri aþkýna dair þiirler yazarken
Þimdi ayrýlýklar sarýyor kalemimi

Güneþi býraktým, güneþ görmeyen duvarlara
Buz kesmiþ hüzün dolu yüreðim
Güldüremedi hiç bir þey
Sana saðnaklar döken gözlerimi
Avutmak istedim mektubunla
Þu susmayan gönlümdeki
Hasret kuþlarýný... avunmadýlar

Maviydi yüreðim aþk geziyordu damarlarýnda
Þimdi sürgüne gönderilmiþ bir mahkumum
Göl göl dolaþýyor gözlerim arayýþlarda
Buz tutuyor yataðým, yorganým kardan
Ne ýsýtýr bilemem þu yalnýz yüreði
Sýðýnýrken karanlýk geceye her an
Nasýl avunurum artýk kimsesizliðimde

Bir çocuk aðlar o uzak tutuklu sokakta
Gözlerinde yýldýzlar yanar söner umutla
Bir ýþýk arar karanlýðýnda
Gecenin içinde gözyaþý döker
Hayalleri rüyalarý
Özgürlük dolu
Bir çocuk gecenin içinde yaslý

Bir anne aðlar ötesinde yüreðinin
Arar sokaklarda bulabilmek için
Yýldýzlý gözlerdeki ýþýklarýný
Hasretler açar çiçek yerine içinde
Geceleri eve koþarken ürkek ürkek
Aynalardan uzaklaþýr bakýþlarý
Korku dolu odalarda gezinir
Sýðýnýr kendi içindeki renkli umutlara
Koþar masal bahçelerine
Aðlar çocuk
Elinden tutmuþ yürürken annesi
O da aðlar dilinde özgürlük
Türküsü

Günay Koçak

14. / 8. / 2023
Sosyal Medyada Paylaşın: