Yeniden doðuþun eþiðindeyiz,
Rab’bim yolumuzu açýk eylesin.
Gayri tabiatýn beþiðindeyiz,
Bilen bilmeyene þeksiz söylesin.
Daðda yol kalmadý, deniz tükendi,
Ormanlar kurudu, pýnarlar susuz.
Feleðin oyunu bizi de yendi,
Dizlerde derman yok, gözler uykusuz.
Ufkumu tün bastý, gün seçilmiyor,
Nice sevdiðimiz hayâlde kaldý.
Yýllar sanki gizli düþ, açýlmýyor,
Ömrün bir bölümü melâlde kaldý.
Gün olur, çekilir içinden kanýn,
Ayaklar dolaþýr, bir dost ararsýn.
Anlarsýn yakýndýr o meçhûl ânýn,
Bilmem düþündün mü ne için varsýn?
Tanýtýr kendini Hakk olan gerçek,
Gerçeðe açýlan dost kapýsýdýr.
Bu kapýdan her kul birgün geçecek,
Korkma gir içeri, Hakk yapýsýdýr.
19.10.2017 (Arþiv)
Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.