Bu akþam Ýçmeyeceðim meyhanelerinde, Gülme, Yalvarma mühürlü kulaklarým duymaz, Döner þimdi bir ‘Canýmla’ diyorsun Dönmem.
Yaþamýmdan bir kesit yazýyorum ben sana, dinle; Taparca sevdiðim bir kadýn vardý uzaklarda, Onu yazdýðým dizelerde okurdum, Geç bulduðum bir sevdanýn baþýydý, Arandýðým sonsuzluðunda.
Sevdasýyla yazdýðým dizeler kaldý ellerimde, Haykýrdým, okudum ozanca, paylaþtým; Son þiirim var ya ne bileceksin, Onunla sardým kalbimi, O bende.
Eremediðim kerevetteki o, Onu yazdým bak sana anla, Yalanlarým olmadý hiç yazdýklarýmda, Kahrolasý, O kadýn Sendin.
Onu paylaþmadým asla kimseyle, Kim bilir belki piþmanlýðýnda, döndüðünde, Ben belki gitmiþ olurum sessizliðime, Aç, oku, sayfamda, Sen anlarsýn.
16.Eylül.2008 21.25
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.