KAHIR
Tek gerçekti sana olan bu sevda.
Birden nasýl hayal oldu sor dedim!
Her sevdanýn kaderiymiþ elveda.
Bittiðinde bir yenisi zor dedim!
Neþeliydi þarkýmýzýn güftesi.
Âh çekince sona erdi nüktesi.
Bi’ yastýkta yaþlanmaktan ötesi,
Her rüyânýn bir miâdý var dedim!
Beþer deðil Yaradan’dýr delilim.
Bedenimde hiç kalmadý mecâlim.
Adýmlarým buz tutarken helâlim,
Etrafýmý yangýnýnla sar dedim!
Öfke ile nasýrlaþmýþ sûretin.
Ellerinde biraz varsa kudretin,
Yüreðinden gitsin diye nefretin,
Hiç korkmadan tam alnýmdan vur dedim!
Sen tükettin gözlerimin ferini.
Ayýn þavký dolduramaz yerini.
Sevecekken senden baþka birini,
Kendine gel deli gönlüm dur dedim!
Viran edip soldursan da sen beni.
Gülþenimden kovamadým ben seni.
Bedenime dolasýnlar kefeni.
Yalan dünya sensiz bana dar dedim!
Ben ömrümde yalnýz sana yâr dedim!
Ýbrahim Halil MANTIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.