SEN GİTTİN DİYE

Bak karlar yaðýyor saçlarýma
Yokluðunda
Odam soðuk, ýþýklar sönük, üþüyor sensiz ruhum
Rüzgar esiyor penceremde, korkulu
Buz kesiyor ellerim
Ne olursun gel artýk, gel
Bahar getir... bitsin güz þarkýlarý
Öyle uzun ki geceler
Ve öylesine simsiyah ve soðuk !
Geçmek bilmiyor sensiz saatler
Zaman donuk, kýrýlmýþ gözlerimde aynalar

Faydasý yok tesellilerin, zehirden sigaralarýn
Oysa ellerin ellerimde olmalýydý
Þu yüreðime ýþýmalýsýn, ýþýðým, ýsýtmalýsýn dünyamý
Ne olursun gel, bitsin bu anlamsýz ayrýlýk
Kalemim isyan ediyor parmaklarýmda
Üþüyor camlardaki su tanecikleri
Bak mýsralarým da öksüz, sen gittin diye
Bu umutsuzca uyandýðým sabahýmda
Bitsin ayrýlýk !

Yaþamak güzeldi seninle
Acý gerçekler arasýnda olsamda
En umutsuz akþamlarda yine de mutluyduk
Uçan bir kelebekti, bir kuþtu kalbim
Duyduðumda sesini, ’günaydýn’ diyen her sabah
Bir kez olsun uzanamadan ellerine
Ayrýlýk kelepçeleri vuruldu bileklerime

Senin hayalinle uzanýrým yýldýzsýz geceme
Yaz geçmedi ; oysa kýþ sarmýþ dört çevremi
Geceler uzun, simsiyah ve soðuk geceler
Ben se yalnýz korkuluyum sensizliðinde
Þimdi aðlamak zamaný bu
Bu akþamüstü yine

Günay Koçak

12. / 8. / 2023
Sosyal Medyada Paylaşın: