GİTME

Ýçimde kanayan yaralarý sarmýþtýn
Bu mevsim dünyamý
Ýþte bir de sen yaktýnda gittin
Gönlümdeki teselli bulan kuþlarý
Yaralý býraktýnda gittin

Yine Sonbahar gelirde
Eylül aðlar gözlerimde
Dirilemez sen olmazsan bak iþte
Hani ’Kýyamam ’derdin ya
Nasýl kýydýn yüreðime
Saksýda menekþem, aðaçtaki mor salkýmým
Sensizliðin yüzüme çaldýn da gittin

Hep hüzün mü heybemdeki
Taþýrým þimdi, kavrulur çöl gibi içim
Sevgin, adýn, sesindi can verdi
Sen yüreðime tuz serptin
Kanýyorken yaralarým
Hadi boþ ver
Deðmeyen bir pul olanlarý
Boþ yere döktürme gözümdeki yaþý

Yüreðim hücre hücre dolu acýlarla
Sevindirme pusudaki bekleyen düþmanlarý
Yaz günleri yaksa da, gittin diye üþüdüm
Alevler yansa, çöller gibi olsamda
Gittin diye üþüdüm...hadi dön dön !
Dön yüreðimdeki sana bak

Bir kara düþtü önümde yýllar
Mutlulukla dolu bahçelere bir çizgi çekmiþtim
Seninleydi yeniden hazan bahçelerime
Baharýn gelmesi, yeþermesi umutlarýn
Dopdoluydu düþlerim, sesini duyduðumda
Bu sabah özlemlerim bir ateþ çiçeðiydi
Kar üzerine doðan güneþ gibiydi sesinle
Donuklaþmýþ þimdi bakýþýn bana
Sapsarý ayrýlýklar yakýyor yüreðimi

Seninle þarkýlar söylüyordu bil kalbim
Penceremde aðlayan o masum yürek için
Teselliler uzatýrdý ellerin... teselliler
Þimdi neden hüzün yaðmurlarý
Umutla beklediðim
Gecelerin sabahýnda baþlar

Açmýyorum avuçlarýmý artýk
Gelecek hiç kimsem yok
Karanlýk bulutlar sarmýþ
Gökyüzümü
Pembe yaðmurum sensin benim

Günay Koçak

11. / 8. / 2023






Sosyal Medyada Paylaşın: