Lâstik ayakkabýlar Çarýklar giyerdik belki ama Cebimiz dolu olmasada Gönlümüz doluydu Adamlar adamdý Kadýnlar kadýndý Ýnsanlýk vardý mesela Komþuluk dostluk Arkadaþlýk vardý Bir odanýn içinde toplanýp Çekirdekler sobada kavrulurdu Sohbetin sýcaklýðýna doyulurdu Kimse kimseyi kýskanmazdý Kimse kimseye Kötülük yapmazdý Birlik vardý beraberlik vardý Akrabalýk vardý Ýnsanlar insanlara candý Ekmeði kazanmak Kolay deðildi mesela Kolay para kazanan sevilmezdi Emek vardý hak vardý hukuk vardý Adalet komþu kýzýnýn Ýsminden ibaret deðildi mesela Adalet vicdanlardaydý Kedisi köpeði bile Çok baþkaydý Þimdi ise insan oðlu Her þeye sahip ama? Ýnsanlýðý firardaydý Ýnsanlýðý bulana ödül var desek Herkes koþarak gelir elbet Oysa kayýp olan Vicdanlardý Eskiden fakirdik ama Çok Mutluyduk Ýnsan yaþadýkça anlýyor ki Eskimeyen tek þey Eski günler...
Ufuk Güney
Sosyal Medyada Paylaşın:
ufukguney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.