yaðmur sonrasý toprak kokusu
göðü çepeçevre saran ebemkuþaðý
rüzgârýn ýlýk ýlýk süzülüþü penceremden
sevgiye aç iki serçe yavrusu , annesiz
selâsý okunan masalým , kimsesiz
odamýn atmosferini saran kahve kokusu
oðlumun sesi "günaydýn anneciðim"
gözlerimde sabahlamýþ hüznün hýçkýrýklarý
kalbimi oðlumun sýmsýký sarýlan ellerine býrakýyorum
sonra boþalýyor tadýný, tuzunu esirgemeyen gözyaþlarým
özlemek ile ölmek eþ anlamlý diyor içimdeki ses
daha sýký sarýlýyorum
kalbim hâlâ oðlumun ellerinde
aðzým gök yüzü sevincinde
" oh be diyorum " fýsýltýlý sesle
kahve fincanlarýmýz ortancalarýn gölgesinde
hoþ geldin yeni gün diyoruz
gülüþe gülüþe yudumluyoruz kahvemizi
havuzdaki balýklar dalýp dalýp çýkýyor
telefonun sesi bozuyor sessizliði
arayan kýzým
anne olmak çok güzel þey
acýlarýn denizinden beni nasýl da
tatlý tatlý alýp çýkartýyor. .
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.