Bir ebedî ömre doðduk hepimiz,
Müebbet hayatýn mahkûmuyuz biz.
Belki sevinç sürer, ceza çekeriz,
Müebbet hayatýn mahkûmuyuz biz.
Takdîr-i ezelde biz seçilmiþiz,
Dünyaya en uygun biçimlenmiþiz.
Akýl ve dil ile desteklenmiþiz;
Müebbet hayatýn mahkûmuyuz biz.
Evren çeþnisinin yüce varlýðý
Ýnsan; insandýr ki çeker zorluðu.
Bazen geniþ yaþar, bazen darlýðý;
Müebbet hayatýn mahkûmuyuz biz.
Bu zincir kýrýlmaz biz ölsek bile,
Ýkinci evreye uzar silsile.
Uzayan yollarda yapýlmaz hile,
Müebbet hayatýn mahkûmuyuz biz.
Artýk Huzurdayýz; hazýr tartýlar,
Çoðumuzda eksi, azda artýlar.
Ýmdat et Allah’ým, Sen bizi kurtar,
Müebbet hayatýn mahkûmuyuz biz...
Fatih-ÝST.
21.06.2018 (Arþiv)
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.