VAN'A GELECEKTİN HANİ

Hani sen gelecektin Van’a, iþlerin bitince.
Muç Köyü’nden Kemal Amca’ya gidecektik.
Bir kahvehanenin önünde oturup taburelerde
Dinleyecektik doðaçlama Van þiirlerini.
“Dünyada Van, ahrette iman
Yediðim ekmekle soðan.
Önce Muradiye sonra Çaldýran
Düþ içine yan ha yan”…
Okuyacaktý Kemal Amca þiirlerini spontan.
Sonra yüz yýldan fazla yaþamanýn,
Sýrlarýný anlatacaktý bize.
Yaþýtlarýndan kimsenin kalmadýðýný söyleyecekti,
Ýçinde biriktirdiði hüzünle.
Yakasýnda dört mevsim taþýdýðý taze çiçeklerin,
Nasýl temin edildiðini de anlatacaktý bize.
Hani sen gelecektin ya, iþlerin bitince.

Hani sen gelecektin Van’a iþlerin bitince.
Bendimahi Þelalesi’ne gidecektik öncelikle.
Mangal yakacaktýk çaðlayanýn ezgilerini dinleyerek.
Ruhumuzu dinlendirerek öpecektik çiçekleri.
Kâðýttan gemiler yapýp, salacaktýk suya.
Sonra yakalayacaktýk onlarý, Þeytan Köprüsü’nde.
Düþmeden þeytanýn kurduðu pusuya.
Güneþin doðduðu yerden, batýþýný seyrederken
Seyre dalacaktýk güzelliklerini memleketimin.
Ve bir derviþ, eðilip þelaleden içince
Hani sen gelecektin ya iþlerin bitince.

Hani sen gelecektin Van’a, iþlerin bitince.
Ýçten bir muhabbetle sarýlacaktýk Erciþ’e.
Baðlar, bostanlar, bahçelerden geçecektik.
Kavak aðaçlarý, usul usul yükselirken göðe;
Lahana patates tarlalarýndan,
Erciþli Emrah’a selam gönderecektik.
Ve türkülerini dinleyecektik kendimizden geçince.
Hani sen gelecektin ya, iþlerin bitince

Hani sen gelecektin Van’a, iþlerin bitince.
Gidip tanýþacaktýk rüzgârýyla Gönderme’nin.
Henüz adý geçmese de coðrafya kitaplarýnda;
Gönderme Rüzgârý meþhurdur bizim buralarda.
Esti mi kulaklarý, keser gibi eser mübarek;
Gönderme esince kat kat giyinmek gerek.
Çocuklara eldiven alacaktýk elleri üþüyünce.
Hani sen gelecektin ya, iþlerin bitince.

Hani sen gelecektin Van’a, iþlerin bitince.
Kaleye gidecektik Urartularýn inþa ettiði.
Dört koldan seyredecektik Þehr-i Van’ý.
Gün batarken,göle yansýyan kýzýllýðý;
Ve portakal renkli bulutlarý görecektik.
Anlatacaktým sana yoksulluðu,imkânsýzlýðý.
El sallayacaktýk vagonlara, tren iskeleye gelince.
Hani sen gelecektin ya, iþlerin bitince.

Hani sen gelecektin Van’a, iþlerin bitince.
Bir tur da biz atacaktýk þirin Edremit’te.
Sandalla Akdamar’a giderken dalgalý sularda;
Aþkýna ölen çobanýn,çýðlýðýný duyacaktýk.
Ve Kendini serin sulara indirince Tamara;
Bir kandil de,aþýklar ölmesin diye biz yakacaktýk.
O gün bu gündür þairlerin kulaðýna,
Mýsralar fýsýldar bu öksüz bu küskün ada.
Zira, her Vanlý þairin annesidir Tamara.
Þiirler okuyacaktým sana, akþam kumsala inince.
Hani sen gelecektin ya, iþlerin bitince

Hani sen gelecektin Van’a, iþlerin bitince.
Daðlarý gezecek,vadilere inecektik.
Gelinciklerden kýzýl halýlara dönüþünce tarlalar,
Sarý beyaz kilimler gibi sýralanmýþ papatyalar,
Itýr kokularý,nane kokularý ýlgýt ýlgýt kokla yar.
Bir daha zor bulunur,böyle eþsiz diyar.
Dallarda hüthüt kuþu, derelerde kurbaðalar;
Sanýrsýn bir tek senin için bu þarkýlar.
Akýntýya kafa atan balýklarý görmeye gidince
Hani sen gelecektin ya, iþlerin bitince.

Hani sen gelecektin Van’a, iþlerin bitince.
Seyyah olacaktýk,Van’ý karýþ karýþ gezince.
Urartu, medeniyet kuracak,Medler yýkacak.
Spartalýlar geçince Karduklar saldýracak.
Adam boyu yaylar, hedefini vuracak.
Bir gün barýþ gelecek kan duracak.
Bir çocuk,bir çiçek, bir kuþ sevince;
Hani sen gelecektin ya, iþlerin bitince

Hani sen gelecektin Van’a, iþlerin bitince.
Yöresel tatlarýmýz dizilecekti siniye.
Baðdaþ kurup oturacaktýk sofraya.
Otlu peyniri saracaktýk lavaþa.
Keyifle yiyecektik bardak bardak çayla.
Tabi ki kaçak olacak
Öðlene keledoþ, akþama tuzlu balýk;
Belki biraz delilik; olsun, yine de denerdik.
Rüyada Kani Sipi’den,kana kana içerdik.
Erek Daðý’ndan kar yerdik,sýcaktan eriyince.
Hani sen gelecektin ya, iþlerin bitince.

Hani sen gelecektin Van’a,iþlerin bitince.
Babamlara el öpmeye gidecektik, edebince.
Bir kedi geçerken önümüzden, kar beyazý;
Bir gözü altýn sarýsý,bir gözü deniz mavisi,
Sen þaþakalacaktýn,” bu ne?” diye soracaktýn.
Ben sakin ol diyecektim, o bizim Van Kedisi.
Hayaller kurdum çocukken, sözleri vardý babamýn.
Buralý her çocuk gibi,iþleri bitsin istedim.
Bekledim.Ne babamýn iþleri bitti, ne de senin.
Ben de, bir gün,bir köþede ölünce;
Belki gelirsin o gün, iþlerin bitince.
A.Yavuz YAVRUTÜRK










Sosyal Medyada Paylaşın: