Baktým da aynalara, saçlarým beyaz beyaz Süzüldü yaþlarým da, geçti bütün anýlar. Bakýþýn da soðuktu, duygularýmda ayaz Isýtmýyor çöllerde, ne desem boþ konular!
Kahrýmýn cefasýndan, girmiþim bir hevese Çýkamam ki içinden, avým ben avcýlara. Kendimi de hapsettim, içimdeki kafese Nefesimde kalmadý, bitmeyen sancýlara.
Bir acýdan yazýlan, ikimize bu roman Bende deli aþýktým, dolaþtým mecnun gibi. Üfledin de külüne, ateþlerimde duman Gözlerimde bulanýk,, görülmüyor artýk dibi.