Aşkın Hüzün Tuna’sı
Çýkardý göklerinden, bu fakir köþke seni
Katre günahým varsa, söyle aþk testisinde.
Ab-ý hayat olsan da, içirmem meþke seni
Adýna hicran yazdým, þarkýlar güftesinde.
Ay yalnýzlýðý halim, yýldýzlar uzaðýnda
Zühre yýldýzý görsem, bakmam artýk yüzüne.
Halesine dokunan, ölüyor tuzaðýnda
Bende düþüyorum yar; kül içinde közüne.
Bahtýný gül eylesem, piri aþk demez bana
Gezinir kervanýmda, baþýmda bin bir bela.
Panzehiri bulunmaz, senden karýþmýþ kana
Ok olmuþ kirpiklerin, gözün baþka bir bela.
Ey asude gönlümün, tutulmaz fýrtýnasý
Ömrümün hazan yeli, sana bahar esiyor.
Alsa götürse beni, aþkýn hüzün turnasý
Sevdalara yol almýþ, Akdeniz’de susuyor.
Ýlhama gül verenler, bahtýna kerem bulur
Bu aþkýn dergahýnda, fuzuliden bakarsan.
Sevenler çile çeker, aþkýn kölesi olur
Her yandýðýn ateþten, çilelerle çýkarsan.
04/08/2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.