ateþe tapýyordum senden önce
o kadar soðuktu ki yalnýzlýk
tir tir titreyip tepiniyordum tapýndýðým yerde
derken sen doðdun bir sabah
güneþimdin artýk
hem yakmadan ýsýtýyor
hem de aydýnlatýyordun karanlýðý
fakat gece oluyordu
hem de her gün
karanlýk çökünce kayboluyordu varlýðýn
acaba aya mý tapmalýydým
bulutlar perde çektiðinde yýldýzlara
çekmediðinde aya
çektiðinde yýldýza
yok artýk daha neler
-dedi içimdeki ses
dahasý da mý var dedim dýþýmdan
dehasý var dedi
dahasý
dahisi var
sen dahi anlayamazsýn
peki dedim sen kimsin
dedi ki ;