Özür Dilerim

Ruhlar bir yere gitmez
Hala buradalar, dedi bir Vietnamlý
Haklýysa;
Özür dilerim
Güzel geçirgen þemsiyesinin gölgesinde büyüdüðüm
Büyük babam.
Adýný bir tekneye verdiklerini gördüm geçen
Yakýþmamýþtý ona da memur mavisi…
Zemini çekirdek kabuklu kayalýklarda
Rüþvet karþýlýðý sohbet ettiðim bitli kedilere
Sordum, kendime sorar gibi hakikati
Sustular...

Haklýysa Vietnamlý;
Hala buradalarsa kaybettiklerim,
Nasýl, nereye saklamalýyým bu eti
Utancýmý gizlemek için.
Bir sürü aptalca ve tekrar edilen hata…
Birçok yol kaybediþ
Epeycesi tesadüfi buluþlar var ortada.

Ruhlar bir yere gitmez
Hala buradalar, dedi bir Vietnamlý
Haklýysa;
Özür dilerim
Parmaðýmdaki kalem nasýrýna sebep sýra arkadaþým,
Yüzünü hatýrlayamadýðým birinci sýnýf hocam,
Soyumu yücelten muhteþem komutan,
Dünyaya stratosferden bakmayý hayal eden ilk insan.
Özür dilerim;
Olamadýklarým ve yapamadýklarým için
Özür dilerim ama bu bedeni fena eskittim
Ýstesem de yapamayacaðým
Bilin isterim.

Eðer gitmedi iseniz;
Ve þahitlik etti iseniz her þeye
Vietnamlýnýn dediði gibi
Üzülmeyin;
Benden sebep olmuþluklarýn hepsi
Sizden ötürü
… deðildi.
Bilincindeyim.

Ruhlar bir yere gitmez
Hala buradalar, dedi bir Vietnamlý
Haklýysa;
Varsa kabulü söylediklerimin;
Bana bir serçe seslenmesinden iletin
...
Saygýlarýmla.

01.08.2023
Serpil ÞEN
Sosyal Medyada Paylaşın: