MEHTAP

M E H T A P


Gece, tüm arzularý arsýzca kýrbaçlarken
Þahlanan ihtiraslar meçhule açar yelken.
Bakire yakamozlar, kýzarýrlar ilk önce,
Sonra, çapkýn meltemle kaybolurlar sessizce.

Yeþilin cilvesinde tirþe neftileþirken
Solan maviliklere hüzün yüklenir hemen.
Siyah bir kadifeye, pýrlantalar serpilir,
Sonra, asil beklenen aþüfte mehtap gelir.

Büyü gerçekleþirken her taraf nurla dolar.
Ama nazlýdýr kâfir, ümitler çabuk solar.
Yavaþ yavaþ çekilir, sonra kayboluverir.
Tekrar kavuþmak için gecelerce beklenir.

Kýskanç geceler midir, onu örtüp saklayan,
Yoksa yýldýzlar mýdýr, yanýnda sönük kalan?
Bir daha dönmeseydi olurdu kurtuluþum,
Ýþte bundan sevgilim, mehtapta kahroluþum.

Sosyal Medyada Paylaşın: