SÖYLE ÖLEYİM...
Gecenin karasý çökmüþ içime
Bilemem ki girsem hangi biçime
Vakit gelse artýk gitsem göçüme
Seni çok mu üzdüm, söyle öleyim…
Býrakýp gitsen tek baþýma beni
Tasalanma sakýn unutmam seni
Hiç düþünemedim böyle gitmeni
Seni çok mu üzdüm, söyle öleyim…
Ne günler yaþadýk, az mý seviþtik
Hasret uzak dursun bizden demiþtik
Ne oldu da böyle, birden deðiþtik
Seni çok mu üzdüm, söyle öleyim…
Yapamam bilirim ya sen olmadan
Yine de git artýk sen geç kalmadan
Zamansýz ayrýlýk bizi bulmadan
Seni çok mu üzdüm, söyle öleyim…
Senden sonrasýnda tufan ömrümün
Çaresi kalýr mý sensiz gönlümün
Nurunu da al git iki gözümün
Seni çok mu üzdüm, söyle öleyim…
Böyle mi yazýlýr aþkýn Þiiri
Kim, nasýl avutsun garip Þairi
Bozma ne olur bu güzel sihiri
Seni çok mu üzdüm, söyle öleyim…
Mehmet Sabri Kýlýç
25.07.2007/ÝSTANBUL -- Hece Vezni: 6 + 5
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Sabri Kılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.