Yolumu kesti umutlarým Yýllarca koþtum ardýnca Yalýn ayak, paramparça Ama her zaman alným açýk. Taþýdým durdum sýrtýmda Yitik malýmmýþ gibi Kýskandým mahlûkattan; Gizledim. Ama nankör çýktý umutlarým, Arkamdan vurdu beni Kalleþçe
Çokça güvenmiþtim Ölene dek beraberliðimize, Hiç ayrýlmayacaktýk. Her þartta, Sahiplenecektik birbirimizi… Birimiz yolunu þaþýrsa Tutup da kolumuzdan Sokacaktýk yolumuza. Ama vefasýz çýktý gayretlerim…
O mu yoksa ben miyim vefasýz Bu bilinmez meçhulde… Yoksa sadakat hýrsýzlarý mý, Sadakatsizlik denizinde.
Umutlarým þimdi uzakta Ta uzaklardan el eder. Eski bir dostu görmüþ gibi. Baþka diyarlarda o, Baþka ellerde, Baþka umutlarla þimdi. Ben; Umutsuzluk deryasýnda…
17.01.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yahya Cumhur TAPCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.