Kırgınım Gönlüme

KIRGINIM GÖNLÜME

Kýrgýným gönlüme,
Cam parçasý hükmündeki zalim dünyaya,
Anlamsýzca payeler yüklediði için.
Ve yangýnlardayým kimsesizliðin kollarýnda,
Amansýzca savrulduðundan ötürü.
Ey gönül uslan sana dahi,
Vakit daralýyor ve sen gidiyorsun,
Farkýna varmadan karanlýk bir çukurda,
Bulacaksýn kendini.
Hazýr bile deðilken o soruya,
Tanýyor musun o adamý dediklerinde,
Ve tekrardan açýnca gözlerini
Hatýrlyacak mýsýn þu serkeþliðini?
Kýrgýným, kýzgýným ve de dargýn,
Yorgun yüreðime aldandým.
Ten kubbesi altýnda saklý
Ruhuma yolculuðum.
Heyhulara týnýsýnda yalnýzým,
Hiçliði arzulayan nefsimde kaybolmuþum.
Kýrgýným tüm benliðime, gönlüme ve de nefsime.

Adem Özkan
Temmuz 2023
Trabzon
Sosyal Medyada Paylaşın: