aðþam garannýðý da çökdü çöküyoru tatar arabalarý zýngadak durdu ovanýn gatýnda herkeþ susdu sakallý emmilerin o gülüþmeleri söðgülü o výrt-výzýrýk yarennikleri gýrgýr þamata muhabbetleri bitti dünnada bi abam marýdý bi de “abamýn aðýdý “ . “ebem beni neye verdin gurbete Gardaþým(ý)nan çok mu ðeldik evine gavýr bobam altýn etsin Esmeye bi taha da göremeycen köyümü köye hasret geçirecen ömrümü” . ülen aða; benim gözler gan çanaðý herkeþler sýmkýrmaya baþlamadý mý.. yenlerinin içine sildiler gözlerini kim bili(r) hanký acýlarý depreþdi kim bili(r) nerelere gelin etdiler abalarýný düðürboba yere çaldý cýðarasýný aya(ðý)nýn ucuynan ezdi elinden ðelse köye dönceðdi . aðýdýnýn çoðunu hinci unutdum malla neyise; neçeden neçe sonura abamýn siðim siðim a(ð)lamasý kesildi görümcesi olacað o çok bilmiþ cevval cadý bana ðalý(r)sada garýnýn hasý fira lafa dutuyo abacaðzýmý; “geþ galdýn deye eftikleme yasdýdan eveli varýz köye sen de gavýþýrsýn marað ettiðine marað etcek, gorcak biþiy de(ðil) valla az yaþa çok yaþa helbet gelecek baþa her gelin gýzýn ürüyasý zetina dikiþ makinasý” . maþþallah valla; beð akýllý.. cýdavý, görsen nassý neþeli býngýl býngýl her yannarý cangýr-cungur altýnnarý “ulen” deyon kendi kendime “böyle biþi olmalý al(a)ca(ðý)n garý kimbilir ne mutludur eniþde” . “gözlerinin aðý ak.. garasý gara yusyuvarlak, dopdolu bicikleri o ðonuþsun mayýl mayýl bak dinne sesi bülbül þakýr gibi, yýmýþacýk daklý gadife.. zýpýr-zýpýr yerinde duramayo canný-ganný herkeþlere ilaf etiþdiriyo zilli kim gibi desem hinci bizim köyde yoð öyle biri.. . gerþi abamýn eline kim su dökebili(r) abam goca köyün en gözel gülüydü “goca köyde abamý alcak bi tene dürzü deliðanný, daþþaklý biri çýkmadý analarýný avratlarýný dizgini gýrýk, ganý-bozuklar yoðumuþ essahdan bi adam dölü, alayýnýzýn deyelek gayarladým goca köyü þerefsiz alçaklar deyus o(ð)lu deyyuslar . nerde “deliðannýyýn” deyeniniz varýsa “hepiciðinizi anasýný ….” verib-alýp söðüp sayýyon goca köye, deliðanný geçinennere “benin” deyennere “ben de adamýn” deye gezennere yaddan yabandan düðür getirennere önceleri bizim evden yanna bakdý deye ana avrat düz getdiklerime sebeb olannara-olmayannara yardým ederdim yeminne, biri alýp-gaþmaya gaksa .
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.