DİLRUBA

Hey be þahým, yoksa bilmez misin sen?
Masallar, öyle haybeye anlatýlmaz birden.
Köþe baþýnda duran, dilbaz bir meddahtýr.
Ba esrardýr amma çözülmez ahrazdýr.
Çözüver kuþaðý, ne düþecek bakalým?
Þýngýrtý yoksa eðer, tefi biz býrakalým.
Cumbalardan sarkan sarmaþýklar.
Saðlý sollu evler, ve dar sokaklar.
Burasý ya Ýstanbul ya baðdat.
Bir devre düþtük, devirden azat.
Kapkaranlýk þehirde, kol gezer korku.
Asayiþ ber zeval, ne sual ne sorgu.
Batar güneþ her gün, neden doðmaz?
Bulutlar buluþur da yaðmur hiç yaðmaz.
Herkesin dilinde, o Dilruba ki gelecek.
Hüzün, keder, zulüm; bir bir bitecek.
Ben onu tanýyorum, rüyamda gördüm.
Ona esir olunca özgür, ona vurulunca hürdüm.

Hey be þahým, yoksa bilmez misin sen?
Rüyalar, öyle haybeye anlatýlmaz birden.
Kum tepelerinden inen, asil kýsraktýr.
Salýnan süvari, adeta peçeli bir mehtaptýr.
Kapkara çarþaflar, örtemez þulesini.
Gözler idrak edemez, ýþýyan haresini.
Endamýna ittila, söyle ne mümkün?
Rab ona demiþ sanki, Kün-feyekün!
Yürüyor beklenen, o sade cemal.
Lal ne bilsin bu cemale meal?
Sürüklenen etekleri, çiçekler bitiriyor.
Deydiði her taþtan, çeþmeler dökülüyor.
Ve þehrin kapýsýnda, arzý endam edince.
Karanlýklar kaçýþýyor, birden onu görünce.
Sarmaþýklar yere varýyor, ta ayaklarýna kadar.
Yumuþuyor yastýk gibi, ezdiði taþlar.
Ben onu tanýyorum, adý mektum.
Ýfþa oldukça sýr, sýðlaþtýkça derun.

Hey be þahým, yoksa bilmez misin sen?
Sýrlar, öyle haybeye anlatýlmaz birden.
Önce bir örtünecek, çarþaf çarþaf gece.
Sonra dökülecek Dilrubadan, simsiyah peçe.
Yedi kalenin arasýnda, yedi kapýnýn arkasýnda.
Saklayan babasýydý, yedi denizin ortasýnda.
Kapýlara tek tek; Efsunlu kilitler vuruldu.
Ýblis dahi muskalarý bozmaktan yoruldu.
Ne o dünyadan oldu, ne dünya ondan.
On dört güz geçirdi, serpildi gül fidan.
Cemre düþmeden, birkaç gün önce.
Karanlýk bulutlu, uðultulu bir gece.
Vampirler bastý kuleyi, kýrýldý kapýlar.
Her delikten sýzdý, bir bir þeytanlar.
Kýþ bastýrdý yeniden, daðlar kara doydu.
Makus kaderine kesilen, ilk bilet buydu.
Ben onu dinledim, bir gece uzun uzun.
Ya duymayýn geçin, ya dinleyin de susun.

Hey be þahým, yoksa bilmez misin sen?
Susanlar, öyle haybeye konuþmazlar birden.
Bu burçlarý yerde þehir; þehrimdir.
Yýkýktýr, virandýr belki ama benimdir.
O ki Dilruba ile mamur, dilruba ile mesrur.
Kapýsýndan geçmek için, ondan alýnýr destur.
Terennümü ona her naðme, okunan.
Kafiyesi odur, her þiir ki yazýlan.
Ýmranýn kýzýnýn meþrebinden olsa gerek.
Cennete kadar kimse ona el sürmeyecek.
Sen þimdi o keseyi, hiç çýkarma kuþaðýndan.
Altýna anlatsaydým, Karun alamazdý aðzýmdan.
Bu destan baki kalacak, kimlerde silse.
Mecnundan sonra sevmedi, böylesine kimse.
Bir gün gidince biliyorum, yýkýlýrým yeniden.
Viran olur burç burç, kaybolurum derinden.
Ben onu tanýyorum, onu anlatýyorum.
O beni býrakýrda, ben onu býrakamýyorum.

20TEM23


Sosyal Medyada Paylaşın: