MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Sonsuzluktan Çaldığım Bir Akşamüstü
black_sky

Sonsuzluktan Çaldığım Bir Akşamüstü




Bir akþamüstü
Dün akþamüstünden kalan hüzünle aðýrlaþmýþ ayaklarýmý
Sürüyerek yürüyordum kordonda

O güzelim manzaranýn içindeki ben
Yolun kenarýnda iðrenilerek bakýlan
Aðzýna kadar dolup taþmýþ çöp kovasý gibiydim

Saatlerce bekledim dopdolu
Ne çöpçüler geldi boþaltmaya beni
Ne de gelip geçenler çöplerini üzerime atmaktan vazgeçti
Olan oldu
Olurundan fazla yüklenilmiþliklerin de bir sýnýrý vardý
Taþtým kendimden
Daðýldým
Her yer hüzne boyandý

Bir akþamüstü
Çok eskilerde kalan baþka bir akþamüstünün hatýralarýný ödünç almýþ
Güneþ’in kayýp gitmesini izliyordum
Yanaklarým ýslandý o an
Nedenini hiç bilemedim
Ödünç aldýðým hatýralarýn gözyaþý mýydý döktüðüm
Yoksa boþluða atýlmýþ yeni yaþlar mý
Dedim ya
Bilemedim
Aðladým
Gözyaþlarým denize bir yol açana kadar aðladým

Bir akþamüstü
Pis bir bankta öylece oturmuþ
Ne zaman geldim buraya derken buldum kendimi
Ne kadar zaman yitirmiþtim
Þimdiki zamanlarýn ne kadarýný geçmiþ zamanlarla yer deðiþtirmiþtim
Hatýrlayamadým
Sanki baþý sonu olmayan kocaman kapkara bir boþluktum
Aklýmdan gelip geçen her þeyi yuttum

Tiþörtün yakasýnda kurumuþ bir parça martý dýþkýsý
Ayaklarýmýn arasýnda yavrusunu besleyen bir kedicik
Elimde yarým bir simit
Kedileri mi yoksa martýlarý mý besledim
Kim kime göz kulak oldu bilemedim

Önce kirlenmiþ ayakkabýlarýma kaydý gözlerim
Sonra
Baðcýklarýma baktým
Ýkisi de yarýsýna kadar sökülmüþtü
Yutkundum dað gibi
Yutkundum o kocaman daðdan yuvarlanan kayalar kesti nefesimi

O
Baðcýklarý
Neden
Söktüðümü

Kendime bile itiraf edemedim



Bir akþamüstü
Günün baþka saati yokmuþ gibi
Sanki arafta kalmýþ
ve
Hep ayný günün ayný saatinde yaþamaya mecbur býrakýlmýþ gibi
O kordondaydým yine
Boþ gözlerle ufka bakýyordum
Kýzýl bir güneþ yakýyordu gözlerimi
Kýzýl bir güneþ dolaþýyordu ellerime
Kýzýl bir güneþ veda ediyordu güne
Hayat akýp gidiyordu yanýmdan
Kediler balýk peþinde
Martýlar çýðlýk çýðlýðaydý
Ýnsanlar neþe içinde sohbet ediyor
Kahkaha sesleri sanki denize meze oluyordu
Kýsacasý
Yolunda olmayan hiçbir þey yoktu o kordonda

Ama

Ben yine öylece
Yine bir akþamüstü
Sonsuzluk çaldýðým o akþamüstü
Duruyordum o kordonda hareketsizce

Bir ben veda edememiþtim
Bir ben býrakýp gidememiþtim
Her gün
Her gece
Her sabah
Hep bir akþamüstünde kalmak için direnmiþ gibi
Ýçi dýþýna taþmýþ pis bir çöp kovasý gibi
Martýlarýn üzerine pislediði bir taþ
Kedilerin yuva yaptýðý bir kuytu
O kordonun kýrýlýp yerinden fýrlamýþ tahtasý gibi
Israrla duruyordum orada


Bir akþamüstüydü
Zamanýn durduðu bir akþamüstü
Ben kaldým o kordonda
Sen
Gittin
Ve
Geri dönmedin bir daha




y...

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.