Ýstanbul sokalarýnda karanlýk bir gece Her þeye müsait bir uçurum derinliklerinde Tekin olmayan arka sokaklarýnda Kimsenin bilmediði nice kahpelikler yaþanýyor Uzaklardan hoþ gelir davulun sesi Soðuk esen rüzgarlarýn uðultusu Kulaklara zerk eder ölümün sesini
Bir sessizlik var odamda Titrek ve ürkek yanýyor mumlar Korkak ve heyecanlý Sanki bir fýrtýnanýn habercisi Kara kalemim titrek Yazmak istemiyorcasýna sýkkýn, býkkýn ve gergin Kelimelerin boynu bükük kalýyor masada, Baykuþlar homurdanarak gürlüyor
Bir felaket oluyor yaðmur Okþuyor camlarý,canýndan bezdirdi o an doðrusu Aniden gecenin sessizliði bozuluyor Çok geçmeden þimþekler çakmaya baþlýyor Bir an için uzaklar yakýn,karanlýklar aydýnlýða kavuþuyor
Sýkýcý gecenin bitmesine henüz çok var Üstelik,yaðmur þiddetini artýrmýþ Bu yaðmurda pencerenin önünde olmak vardý Yorgun kalemim,yaðmurla birlikte yeniden ayaklandýlar Bir þeyler yazýp anlatmak istercesine Kadim dostu kaðýdý da hemen yanýbaþýndaydý Her þey hazýrdý,düþünceler, sözler ve bir dizi eylem Yüreðimi acýtan hiçbir þey unutulmuyor Þahit olmaya hazýrdý kalemin yazýlacaklarý Kalem,yine de sabine sadýk kaldý Ýþte o an her þey yeniden baþladý YEÞÝLIRMAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.