Güneþ uykuya yattý bin yýllýk yataðýnda Hafif bir fýrtýna, yaðmur ve karanlýk gece Bin yýllýk bir bekleyiþ her sabahý ufukta Sürüp gidiyor ardý ardýna þu ömrümce
Bilinmeyen bir gezidir ki baþlar gecemde Bir hüznün engininde yelken açar hayalim Yollarýn sonu bilirim biter hep güneþle Zembereði boþalmýþ bir saattir yüreðim
Salýnýrken gözümde sabahýn ýþýklarý Düþ yorgunu gözlerim bin yýllýk uykusuyla Ateþten dizelerdir güneþin armaðaný “Merhaba” der þiirim sözün aðýrlýðýyla
Sosyal Medyada Paylaşın:
osmandeniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.