Deli divane gezerken Hiç farkýnda olmadan Bir mýknatýs gibi “Hoþ geldin oðlum” dercesine Süt mavisi kollarýný açarak Çekti beni kendine, deniz.
Yüce daðlardan çaðlayarak gelen Baharýn kar suyu ile mayalanmýsti, Balýklar çoðalmýþ, Martýlar, deniz anasýnýn etrafýnda pervane olmuþtu. Yosunlar tomur tomurdu. Yeni doðmuþ bebekler gibi taþý emiyordu, deniz.
Mor benekli kelebekler gibiydim kýyýsýnda. Çoraplarýmý çýkarýp Ayaklarýmý saldým serin sularýna. Ufukta bir gemi, Orta direðinin en üstünde bulutlar Döndürüyordu içimde dalga dalga… Hülyalarýmla karýþýk pembe duygularimi Esen tatlý, serin rüzgarlariyla birlikte Avutuyordu beni, deniz..
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.