VEDA

Tuz bastým yarama yuttum dilimi,
Karlý þafak vakti çýktým yollara…
Terk ettim yuvamý tatlý ilimi,
Veda torbasýný taktým kollara…

Hedefimiz güneþ ileri yöndü,
Zoru gören dostlar sýrtýný döndü,
Gözleri pes etti ýþýðý söndü,
Korku baðdaþ kurdu bomboþ sollara…

Dar günlerde çýktý gerçeðin rengi,
Seçmemiþ bu yürek kendine dengi,
Dönekler çoðaldý býraktý cengi,
Kuruldu namertler süslü çullara…

Annem yaþlar döktü dizine vurdu,
Sabýr dedi babam efkâr savurdu,
Baský zulüm yaktý caný kavurdu,
Meydan kaldý çakal arsýz kullara…

Cantekin der; düþtü payýma zulüm,
Geldi çaldý her gün kapýmý ölüm,
Onurunu koru ömür son bölüm,
Satma kalemini para pullara…

Sosyal Medyada Paylaşın: