Düştüm Gönül Zindanına

Düþtüm Gönül Zindanýna

Düþtüm gönül zindanýna
Müebbete razý oldum
Uydum yargýç vicdanýna
Ýp kesildi, gazi oldum.

Yârden haber gelir diye
Yüreðimde kalýr diye
Yaþadýðým bilir diye
Dilim sustu, kuzu oldum.

Yüreðimde yârim vardý
Yaþamakta kârým vardý
Sönmek bilmez narým vardý
Zalimlerin sözü oldum.

Yar hasretim çekemezdi
Bensiz yola çýkamazdý
Hiç umutvar bakamazdý
Düþlerinin gözü oldum.

Bir tek zaman adil idi
Yasalar hep katil idi
Ölüm bana ödül idi
Ben yaramýn tuzu oldum.

Hiç bir urgan sýkmaz beni
Zehir içsem yýkmaz beni
Zalim koru yakmaz beni
Ben aþkýmýn közü oldum.

Mahpus damý gönlüm sýkar
Duvarlardan buzlar akar
Yar kokusu gönlüm yakar
Hüzünlerin sazý oldum.

Bir düþ kursam, yar içinde
Neþe karsam, yar içinde
Aþký sorsam, yar içinde
Dertlerimin hazý oldum.

Mustafa Hoþoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: