ÖLÜM ÖLÜ CENAZE
ÖLÜM ÖLÜ CENAZE
Her doðum ölüme mahkûm
Ölüm mü yoksa doðum mu bizde varlýk
Yoklukta ebedi varlýk.
Yoktan varlýða varlýktan yokluða yolculuk.
Bir mezar baþýnda dünyalýlarýn
Þuursuzca el sallamalarýyla biter dünyadaki varlýk…
Bir ömür büyüklük iddiasýnda insan
Sonunda bir cenaze musallada son dualarýný beklerken
Cemaat saf tutar sol yanýnda kendinden habersiz.
Hep baþkasýdýr aklýnca musallada uzanan
Tanýyan tanýmayan duaya durur,
Helal eder hakkýný olmasa da bir hakký
Usuldendir ya da gönüldendir.
Kim bilir ki kimin aslýnda nedir niyeti.
Zengin ya da makam mevki sahibi ise yolcu,
Protokol safa durur ön sýrada.
Bir fakir garip ise yolcumuz
Mevcut cemaatten bir kesim
Müezzinin hatýrlatmasýyla girer safa
Hak için duaya durur...
Ölüm...
Dünya hayatýný kapayan kapý,
Dönüþ,
Yok...
Hesap,
Çok...
Mal mülk makam mevki evladý iyal,
Hiçbirinden kimseye bir fayda yok.
Öldükten sonra kim olursan ol...
Cenazene baþkanlar bakanlar gelse
Bütün böyük adamlar saf tutsa ardýnda
Ve bu adamlar sana duada bulunsa ne yazar
Ardýnda býraktýklarýna reklam olmaktan baþka…
Ölüm, ölü, cenaze...
Ruhumuzu titreten avaze.
Biz,
Sanki dünyaya yeni gelmiþ bir taze.
Nerdeyiz, nasýl bir haldeyiz
Ölüm de ölü de biz
Ne zengin fakir ne þan ne þöhret
Yok birbirimizden bir farkýmýz.
Hiçlikle geldik þu dünyadan
Hiç olup gideceðiz.
Dönüþ...
Aslina, Hakk’a dönüþ...
Bu dönüþte aðlamak mý
Yoksa gülmek mi nasip bize.
Bir gönül burukluðu ve hüzün sararken ruhumuzu
Tek baþýmýza,
Biz bize þahitlik ederken mizan terazide
Hak yerini bulacak elbet.
Kim,
Neyi niçin yaptýysa ve yapmadýysa
Verecek hesabýný birer birer.
Zerre kadar haksýzlýk olmayacak,
Kimin kimde ne hakký varsa
Ödeyecek istese de istemese...
Ýster aða ol istersen paþa.
Ýster zengin istersen fakir.
Ayný yolun yolcusuyuz.
Yok, kimsenin kimseden bir farký
Ölümde birleþip eþit oluyor insanlar.
Haklar ve hukuklar eþit.
Ardýndan uðurlayanlar farklý olsa da
Musallada, toprakta, hesapta eþit…
Eþit haklara sahip olduðumuzu hatýrlatýr bize ölüm.
Ölüm,
Sen nelere kadirsin.
Musallaya yatýrýrsýn büyük küçük insaný.
Nice böyük insanlarý safa dizersin huzurda
El pençe bekletirsin dualarýný aldýrmak için.
Nice sultanlar, nemrutlara, firavunlara baþ eðdirirsin birer birer.
Çaresizliðini acizliðini,
Hiç olduðunu vurursun yüzüne yüzüne
Hiçlikle varýlacaðýný hatýrlatýrsýn varlýða
Hakk’ý, hakikati haykýrýrsýn.
Ölüm,
Sen ne güzelmiþsin meðer.
Seninle kavuþacaðýz Hakk’a hakikate.
Seninle varacaðýz sonsuzluða
Yoklukta var olacaðýz seninle.
Ne dünya anlayacak bizi ne dünyalý
Biz kendi halimizle kendi varlýðýmýzla yaþarýz.
Ölüm,
Varlýða açýlan kapý...
29.12.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yahya Cumhur TAPCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.