Şiir diye okuyorum çoğu var ki safsata.

Diþlilerin zamana dokunduðu kadar yoruluyor kafa,
Durmak istiyorum
Bende ayný hiza, ayný saf’a,
Þiir diye okuyorum
Çoðu var ki safsata.
Kimisi binmiþ çýplak,
Eðersiz, yularsýz ata,
Kimisi hece sayar,yata, kalka.
Öylesi var ki romantik, maskara.
Aþkýna namert.
Çalar davulsuz kýrnata.
Engelli koþuda sýyýrmýþ çeliði balata.
Lügata bir dem ver þair,
Sende parçala .
Kalemim kýrýlsýn demek istemem asla
Nicedir ortayý bulamadým
Bin bir kýyasla
Þairim desem deðilim
Boyum uzun
Boyum kýsa…


Sosyal Medyada Paylaşın: