DİYARBAKIR ŞİİRLERİ

Diyarbakýr þiirleri - Bilal Yavuz
Þöyle bir maziye baktým, 20 yýllýk edebiyat serüvenime...

Þiiri kesinlikle Diyarbekir bana öðretmiþ...

Çünkü bu aziz þehir bana hep þehirden öte en gazel þiirdi.

Bazen açýk hava müzesi, bazen çokça ibret almamýz gereken dünyanýn en hüzünlü kabristaný...

Nice halklar gelip geçmiþ, biz de geçeceðiz...

Ýnþallah kýyamete dek kalacak bu hazin topraklar, sonra o da sönecek...

Belki cennet ehlinin hafýzasýnda güzel anýlar olarak kalacak inþallah...

Allahualem.

Ýslam huzurunun gölgesinde taþlar bile Hakk’a boyun eðmiþ, zikirde...

Yeter ki dinlemeyi bil, duyacaksýn!

Surlar, bahçeler, tarihler, hikayeler, cümleler, binbir ton, binbir renk, binbir his, binbir ahenk...

Suriçi mürþid, diðer bölgeler mürid, Eðil ise rehber...

Ashabýn aþkýný içinde duyarsýn Süleyman daðýnda...

Peygamber güzelliði sarar ruhunu Eðil vadilerinde!

Dicle sende akar ve sen Diclede...

Rehyan burcularý sarar cevherini, kuþlar kardeþ olur göðümüzde.

Diyarbekir bir nefes, çaðlar cevherimizde!

Yedikardeþ, Mardinkapý, Keçiburcu bir seda, vurulur sinemize...

Ulucamii, Nebi Camii, Berhampaþa sarýlýr çocukluðumuza.

Parlýsafa Minaresi gibi dimdik onurlular salýnýr küçelerde.

Bu aziz þehirle zenginleþen nazenin ruhlar, yokluklar içinde bile mutludur.

Sosyete asla anlayamayacak, tadamayacak, bilemeyecek ne demek istediðimizi...

Nice ruhlarýn o çýlgýnlar gibi hasret kaldýðý samimiyet burada.

Emaneti taþýyan nadir þehirlerden biri bizimkisi...

Diyarbekir þiirleri her namuslu ocakta köz, özde söz, tözde öz, yaþatýlýr kadim gelenekler...

Sevdalar, saygýlar ve sevgiler...

Asýl halaya duran Diyarbekir talebesi yüreklerimizdir, halay baþýmýz saðlam zira, hem delilo hem destane...

Saðolasan, varolasan, nurolasan, canolasan, yarolasan Diyarbekir...

Önceki ve Sonraki Yazýlar
Sosyal Medyada Paylaşın: