İNTİZAR
Ne varsýn ne de yoksun hayatýmda
Ýnce bir çizgi hayat önümde
Sarhoþ misali sendeliyorum bulanýk þuurumla gördüðüm hayatta
Ara sýra uðruyor yalnýzlýk
Çalýyor kapýmý açmak istemiyorum..
Ama ne de olsa eski dostum..
Düþünüyorum da bazen ben kimim diye açýp bu þarkýyý dinliyorum
Güftesiyim sanki bu þarkýnýn ya da geçmiþin izleriyim
Ya da elimde tuttuðum anýlarýn üstünü tozla kapatmýþ þu albüm
belki de yýllar önce bana verdiðin ilk çiçeðin kurumuþ yapraklarýyým..
Evet kurumuþ yapraklarý…kurudu mu sence bu çiçek gibi aþkýmýz da..
Öyleyse neden yoksun yanýmda?…bak yaðmur yaðýyor…dýþarý çýkmak istiyorum
hadi tut ellerimden..aaa yine oyunbozanlýk yapýyorsun…hiç deðiþmemiþsin…
Ne o aðlýyor musun?…Ne kadar kýsa deðil mi hayat küsmek için kýzmak için?…
Oysa bak ne güzel seninle böyle konuþmak,ne hoþ saçlarýnýn rüzgarýyla savrulmak…
Son kez öp beni Ýstanbul kokan dudaklarýnla..…
Hiç öpmemiþ ve hiç öpmeyecekmiþ gibi….seni seviyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.