ERMİŞ'İN KAYBETTİKLERİ

Bir gün "virgül" ü kaybetmiþtim.
Korktum düþüncelerim deðiþti...

Baþka bir gün "nida" iþaretini kaybettim.
Kýzamýyorum,sevinemiyordum...

Bir kaç gün sonra "soru" iþaretini kaybettim.
Soru sormayý,dünyayý,kendimi kaybettim...

Bir zaman sonra "iki nokta üst üste"yi kaybettim.
Derdini anlatamayan insaný icat ettim...

Yýllar sonra elimde yalnýz "týrnak" iþareti kalýyordu.
Düþünemez olmuþ,baþkalarýnýn düþüncelerini tekrarlýyordum....

Ve "son nokta" ya gelerek durdum.
Düþünmeyi ve okumayý unutmuþtum....

ERMÝÞ insanlara þaþýrmýþ öylesine bakýyordu.
Neyi istiyor,neyi istemiyor bilemiyordu....

10 Eylül 1980
Mustafa ERMÝÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:

mustafa ermiş Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

KIRKLARELİ KÜLTÜR EŞKİYASI Zelenika ATATÜRK ATİNA TÜRKÜSÜ AŞIKLAR DERESİ KARANLIKTAN KURTULMAK beri gel oğul beri gel YÜRÜMEK Atabey 'in Türküsü