-118- “-yok bu deðildi.. okumak istediðim” “neydi” dedim “-hani bir karadut vardý” . “hýý!?” dedim “-hani seni son gördüðüm” “eyi, eyi onu oku madem aþsýndýr heralhem” “-yok” dedi “-dinle gülüm yýllar yýlý hep hayal ettiðim sana bunu okumaktý” . “eyi ya! öyleye oku madem” … “-sýkýþýrdýk.. bizim sýraya.. mektebe geldiði günler..., ayný sýrayý O’nunla O’nunla yanyana müfettiþ her geldiðinde köye.. . ne hülyalar gurardým ne dilekler dilerdim ellere inat muradým murat duam “-müfettiþ gelsin” içindi herkes bilir.. imrenirdi dedesinin baþýndan ayrýlamadýðýný herkesler Ayþedudu’ya acýrdý.. yatalak dedesine bakarak geçdi ömrü-hayatý Ayþedudum ömrümün varý . üsdelik bir de kendi baþýna halý dokurdu evin geçimini de üstlenmiþ oldu ilk göz aðrým Ayþedudu ilk göz aðrým, yavuklum Ayþedudum.. . bir tek müfettiþ geldiðinde gelirdi Ayþedudu mektebe muhtar bekçi gönderirdi her eve “kýzýnýz, yarýn okula gelsin” diye o da kýrk yýlda bir mektebe-talebeliðe dair .
yoktu hiç bir þeyi.. ne çantasý, ne kalemi, ne silgisi önüne benim defterimi kordu; elinde tükenmek üzere olan iki uçlu boyam boþ bulduðu, eli erdiði yere süs yapardý bir lacivert, bir kýrmýzý . bir dee.. baþ harflerimiz yanyana baþ harflerimiz yan yana; ne güzel dururdu Ayþedudu ne hayallar kurdururdu hep hayalini kurduðum Ayþedudum! . O’nun hiç okuma yazmasý olmadý.. ama neler yazardý gönlünce... gelecek için, ne düþlere daldýrýrdý parýl parýl ýþýldayan gözleriyle.. ben okurdum.. ben yazardým.. O dalardý, ben dalardým ne zaman baksam gözleri, gözlerimde aký ak, karasý kara, gözleri parýl parýldý ben bakardým Ayþeduduumm yavuklumm ilk göz aðrým ömrümce yazýp okuduðum Ayþedudum.. .
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.