Bir dönüm noktasý idi o zamanlar Kalbimin nokta koymadýðýný Kalbim bilirdi bir tek... Iþte bakýn, görün, duyun sesini Erken yorulmuþ kalbimin, Tellallar virgül koya koya duyursaydý Dönüm noktasý deðil de deðil... Her noktadan sonra büyük baþlar... Unuttu kalbim kurallarý.. Neden diye hep kendine soran kalbim.. Acýlar, hüzünler ve tarifi mümkün olmayanlar... Eksiltili yaþadýk velhasýl Bu yüzdendir belki Kelimelerin yazýldýðý gibi Kalmamasý... Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet TOK Çınarkokusu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.