Dokuz Yerinden Kırılan Ses

Yüzümde bir çizgi beliriyor
Endiþe..
Artýk soru sormak içimden gelmiyor
Buna inanmalýyým
Yüzümün babama benzediðini farkediyorum
Ýþte zamaný geldi
Topluyorum karýnca ve kertenkele ölülerimi
Artýk çocuk olmaktan vazgeçiyorum

Diþlerim acýyor artýk
Sýkýntýnýn kabaran yeri oluyor dünya
Azan bir hayvan gibi belaya sýrnaþýk
Beni,
Uðultusu ile içine alýyor herkes gibi
Sabahýn erken saatlerinde baþlayan kargaþa..
Her gün,
Hevesimi bir yere gömüp karýþýyorum dünyaya
Olmadýk sebepler arýyorum akþam olunca
Olmadýk hüzünler dolaþýyor yüreðimde..

Aksayan bir yorgunluk düþüyor yüreðimden
Nerede
Kýmýltý halinde kuþandýðým inancým
Nerede
O ilginç yaþamak heveslerim, aþklarým, anýlarým..
Korkunç uðultusu geliyor þimdi kulaklarýma
Tesadüfi bir þey deðildi bildim, yaþamak..
Artýk
Babama benzediðini farkediyorum sesimin
Eðreti duruyor üzerimde gülüþüm..

Ömer Altýntaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: