MEKKE’Yİ İZLEYEN KAR TANESİ

MEKKE’YÝ ÝZLEYEN KAR TANESÝ
Reis, sensiz buralar çok soðuk üþüyorum. Sen, Alperenler için 14 asýrlýk soðuðu ciðerlerine çektin ya, o soðuk bitmedi, o soðuk gitmedi ben hala üþüyorum. Sen, bir kar tanesi olsan Mekke’ye düþmek isterdin ya Cennet’ten Mekke nasýl görünüyor, rüyama gelip anlatýr mýsýn? Nasýlsýn diye sormayacaðým. Ýmanla atan bir kalbi melekler ayakta karþýlamýþtýr, biliyorum. Ben, sensiz ellerim koynumda yürüyorum. Sevdiklerin, sevenlerin ve ben soðuk bir kýþ günü hem öksüz hem de yetim kaldýk, Reis.
Soðuk bir kýþ günü dünyaya açtýðýn gözlerin anne kokusuyla aralandý. Kendini bilmezler adýn karalandý zannettiler, sana reislik aralandý. Aralýk’tan Mart’a ne kadar az bir zaman vardý. Ýslam beldesinde baþý okþanacak yetimler ve öksüzler vardý. Zaman az süre ise dardý. Sýrf ben gibilerin tembelliði yüzünden davan gelmeyecek bahara kaldý. Senin varlýðýnda kýymetini bilememek çok acý, Reis. Affet! ben ve ben gibileri olur mu?
Ne zaman kar yaðmaya baþlasa gözlerim dolar. Zemheri ayýnda sokakta kalmýþ küçük bir kedi gibi titrer, uzanacak bir el beklerim. Kendi kendime neden aðlýyorsun ki derim her zaman. Cevap aradýkça beyhude gelir çabam. Cennete göçene aðlamak, biliyorum bana günah yazar. Elimde deðil Reis. Aðlayacaðým doyana kadar. Biliyorum sen vatan aþýðýydýn. Sarýkamýþ dendi mi buz keserdi yüreðin. Maraþ’tan Sarýkamýþ’ý tebessümle izledin, deðil mi? Mekke semalarýnda hayal ettiðin kar tanesi bembeyaz kefenin oldu. Sen, kar taneleriyle abdest tazeleyip þükür namazý kýlýp rahvan atlara binip gittiðin gün, buz kesti Edirne’den Kars’a. Sen öðrettin bana imkân vardýr diye iman varsa. Alperenler öksüz kaldýðý gün Anadolu’ya dolu, Mekke’de sadece Kabe’ye kar yaðdý, reis.
Reis, sensiz buralar çok soðuk üþüyorum. Kýþýn deðil, yaz sýcaðýnda bile donuyorum. Alev alev yanan güneþ zemheri gününde doðmuþ gibi. Fatih Furkan dua diyor sana. Þühedaya komþu diye gururla yürüyor Firuze goncan. Fidan Haným aðlayýnca Sivas’taki hanenize kar, Halit Amca’nýn mekânýna yaðmur yaðar. Gülefer Haným’ýn feryadýnda Ankara’ya yaðmur, Sivas’a kar yaðýyor her zaman.
Ýki sene önce yolum düþtü, Ankara’ya oradan da Taceddin Dergâhýna. Selam verdim ve oturdum yaný baþýna. Gördün deðil mi beni reis? Yoksa kýrgýn ya da kýzgýn mýsýn bana? Sana senin yokluðunda gele bildim, affet Reis. Ay Yýldýzlý Al Bayrak nasýl da dalgalanýyor Fatihalar okundukça avuç avuç gelen Ýslam topraðýnda. Mekânýn Cennet, için rahat olsun, REÝS: FÝRAVUN’A KARÞI DURUP MUSA’NIN YANINDA DURUYORUZ HER ZAMAN…
Abdullah ALTUNKUP
Þair ve yazar

Sosyal Medyada Paylaşın: