Karanlık kadar

yýrtýlýr bak semayý baþtan baþa saran örtü
uzayýn karanlýðý akmaya baþlar korkusu yetmez mi
hakikat hükmedince kulaklarýna, dünya sesi kuru gürültü
kefenin cebi yok kefen dahi beþ para etmez topraða deðince

can atar ölmek için kalpler deliler dergahýnda
akýllarýnýn toprak kavgasý nede olsa bitecek yer yarýlýnca
son kez bakacak gözler güneþe o günün sabahýnda
kar zannedecek insan dünyada bir gün daha kalýnca

aþksa varlýðý için illa bir ten mi gerekli
anlar ki insan kusur örten merhamete sevdalanýnca
gözler mi görmeli kainatýn renklerine boyanmýþ
en güzel renge dokunur insan
bedeni uyuyup ruhu uyanýnca

fýtratý hep ayný desen topraðý illa kanatlar mý iþlemeli
bu çýrpýnýþlar dünyasýnda göklere yükselen mi var
hangi yaprak kýpýrdar bir rüzgar ki esmeden
balýklar dahi farkýnda o denizlere dalgalarý resmeden var

günahlar ki heybende aðýr bir yük deðilse
nedir seni geçmiþin içinde kaybeden keder
yaþamak kadar kesin bir son ölmeden evvel
vakti geldi belki de çýkarmanýn heybeden


Sosyal Medyada Paylaşın: