BABACIĞIM

Hani! Mermer ýsýnýr, yakar ya insanýn elini.
Ýþte hasretinde öyle, yüreðimi yakýyor Babacýðým.

Hasretin bir ömür, volkan yangýný içerimde.
Ben daima, insaný, paranýn adam edeceðini,
Mutluluk kaynaðýnýn para olduðunu düþünür.
Hayallerimi, o yönde bebekler gibi avuturdum.

Oysa insaný, insan sýnýfýna sokan deðerlerin.
Ata olduðunu, maalesef çok geç öðrendim.
Hayatýmýn acý mý? Acý hatýralarý ile tecrübeleri ile.
Baþ baþa karþýlaþýnca, ne yazýk ki anladým Babacýðým.

Bu sana yazdýðým belki bir mektup.
Bir aný defteri, belki de yenilginin þiiri.

Hayat yarýþýnýn tahminlerini tutturmaya çalýþýyorken.
Deðil ikramiye, amorti bile tutturamamýþým Babacýðým.

Þimdi bakýyorum da geçmiþe nemli gözlerle.
En tutarlý tahminler seni iþaret ediyor Babacýðým.

Zaman hýzlý dönüyor, pervasýzca ne yazýk,
Ne tekerine çomak soktuk, nede geri çevirebildik.
Senden geriye anýlar ve dillerde dua kaldý Babacýðým.
06.07.2023 Muammer KARS

Sosyal Medyada Paylaşın: