Eskimiþ eþiklerin savunmasýz bakýþlarýnda bir kadýn Sevda uçlu kalemiyle üþümüþ denizleri resmediyor Gizli bir uhdece sokuluyor mütevazý bedenine aþk Söz susuyor, heceler hüznün dalgalarýyla seviþiyor
Eski bir þarký sanki gülüþü, gönlündeki kýrýklýklar lal Kaygýyla örselenen tenine bir adamýn sesi sokuluyor Sýcacýk bir ömrün içinden gelip geçiyor düne dair anýlar Kör bir býçak oluyor ah özlem, ikisini birden sarmalýyor
Çözümsüz tümcelerin kitaplýðýnda aþk eski bir rastlantý Ansýzýn yüzümüze daðýlan sevinç tufanlarýna benziyor Çileli omuzlarýmýzda hoyrat bir devriâlem þimdi yaþamak Bunun için âþýklar ömrün mor yazýtlarýna çentik atýyorlar
Bir meltem yorgun ruhumda, yürüsem þimdi ýslak kumlarda Ellerim þu köhnemiþ dünyayý okþasa, olmasa artýk savaþlar Sükûnet sarmalasa tüm insanlarý, sona erse tüm mutsuzluklar Sancýsýz günler doðsa her sabah, niye bir ömrü hiçe sayýyorlar
Selahattin YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Labirent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.