Oynaþýrken ýstýrap ile sýrtýmdaki hançerlerle, Aklýmdaki mahzenler, mahþerimdi, Sevginin bana mesafesi, Yalnýzlýðýmýn en güzide matemiydi, Hislerimin o saçma matematiði, Hesapsýzlýðýmýn kaþifi, ruhumun en seri katiliydi, Karanlýk varlýðýmýn tabiri, Bu boktan dünyada yaþamak cahilce, Acý, gözlerimde sahiciydi.
Ýnsan þeytanýn bir sureti, taklidiydi, Oturduðum yerde kalemimle dünyayý ben mi mahvettim, Fikirler mi, düþünceler mi, defterler mi cana kast etti, Ölüm bir yana, Ben sadece toprak atan kürektim, Duvarlarda silik, kurþuni bir renktim. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.