terk ediyorum şehri bu gece...

hava çoktan karardý
gece bugün biraz daha aðýr
bir vakit geldi ki
zamaný belli deðil
kaçmanýn zamaný geldi aslýnda
çoktan bitmeli bu arayýþlar
ellerimde bir damla umut kaldý
yarýnlar için,
sabahý bekliyorum aslýnda
ama bir o kadar uzak gece
kurþun gibi aðýrlýðý
üzerime çökmekte, sessizce...

ýssýz geceleyin bu sokaklar
yavaþ yavaþ damlýyor bulutlardan
kaldýrýmlara, yaðmurlar
köþe baþlarýna sinmiþ
durmadan kanayan yaralar
yalnýzlýk gözüküyor bu saatlerde
gecenin karanlýðýnda
dik yokuþun en tepesinde,
bir þarkýyla geliyor üzerime
korkuyorum tüylerim ürperiyor
bir titreme vuruyor ellerime
uzaklara savruluyor yalnýzlýðým

gece, ben, kaldýrýmlar kalýyoruz
sabaha yakýn geliyor
anlamsýz uykular
düþünceler var beni buralardan uzaklara,
sürgünlere yollayan
korkunç ama bir o kadar gerçek
dýþlanmýþlýðýn itilmiþliðin intikamýný alýyorum
bir kaç varoþ mahallesindeki
meyhane masalarýnda
ihanetlere býrakýyorum yerimi
hiç görülmemiþ bir çýðlýkta uzanýyorum karanlýða
aç kollarýný gece, terk ediyorum þehri bu gece...
Sosyal Medyada Paylaşın: