Ne güzel çocuktuk ; Ceplerimizde yüzbinmilyon baloncuklarla büyüttüðümüz hayallerimiz vardý Kocaman hemde .. Uçsuz bucaksýz denizler gibi. Þimdi büyüdük ... Çok büyüdük hemde .. Sýðmadý ceplerimizde taþýdýklarýmýz yüreklerimize. Unuttuk biz büyüdüðümüzde Ninni bebek büyüttüðümüz hayallerin küçüleceðini...!!! Sahi sol köþesi yýpranmýþ yüreðimizdenmi düþtüler yanaklarýmýza Yoksa vefasý eksik sevdalarýn peþindenmi öldüler birer birer . Biz neyi becerebildikki zaten!!! Ne sevmeyi becerebildik adam gibi...! Nede sevilmeyi becerebildik yâr gibi Insan olmayý bile unuttuk . Çocukluðumuzdan miras hayalleri birer birer katlettik. Ne güzel çocuktuk oysa; Ceplerimiz dolu hayallerin kucaðýnda.!
Emel Abokan 07/05/2015 04:47
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emel Abokan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.