Yine bulutlar göz kýrpmaya baþladý serin bir temmuz akþamýnda... Sandalyesini ve termosunu kapan ay ýþýðýnýn gizemini yakalamak icin yerini alýyordu sahilde... Güneþse terk etmiþti masadaki yerini ay otursun diye baþ köþeye... Bu deðiþ tokuþ denize yaradý desek yeridir... Hafif esintilere kapýlmýþ dalgalar kýyýdaki çakýl taþlarýyla kucaklaþmak için çýrpýnýrken ay ýþýðýnýn gizemini içinde saklýyordu ... Sahil o denli sessizdi ki dalgalarýn geri çekiliþi sýrasýnda yer deðiþtiren çakýl taþlarýnýn fýsýltýsý bile çok uzaklardan duyuluyordu... Ay yükseldikçe bu sihirli dokunuþlarýnýn ahengine kapýlan insanlar þen kahkahalarýyla icine düþtükleri bu ruh halinden kýsa bir süre de olsa uzaklaþýyorlardý... Sosyal Medyada Paylaşın:
Dağcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.