“-va! durduk yerde, gapý kendi kendine açýlývýmasýn mý o yanna bi bakdýydýýmmm.. amanýýýnnnn gý abam gýý zabala gün doðmuþ gibi evin içi, heryannar þavkarývýdý garayaðýz bir köheylan, yapyakýþýklý, zebellah gibi biri Garayaðýz Ismayýl!.. upuzun capcanný dipdiri bi deliðanný, sanýsýn kýrk sene geþmemiþ bobayeðidim aslannar gibi.. . amanýn gý nere bakcamý bilemeden! ðala-ðalmýþýþýyýn.. gözleri nasý(l) pamparlak abam! ha höyle bi gülüvüdü; oyumuþ! sanýsýn bi-hoþ oldum.. gý! beni bi titireme alsýn oldumsana bi meyit, elle(ha)m dizlerimin baðý çözüldü höyle cene(ði)mden aþþa gaynar biþiy akdýý akdý-ðetdi haný eriyince saþma akar, öyle geþdiði yelleri yakdý ðetdi.. . düþmeyen deye dutdu haral.. nasý oldu(ysa) sarýlývýmýþýyýz.. þarpým gaymýþ, saþlarýmý öpdü.. annýmý.. boynumu.. çenemi.. dizlerim ellerim faldýr faldýr; heryannarým titireyo, gör bi! fira gözlerime bakýyoru.. eðildi, uzandý bana do(ð)ru her yannarý alaf alaf yanýyo(ru)du, deðdiði yellerim yanýyoru sinema ðibi emme, derkene yapýþývýmýþ dudaklarýmýz . kendimden geþmiþin gý, ýçcýcýk kendime geli(r) ðibi oldum, sað elini alýp götürdüm, bastýrdým sol biciðimin üsdüne sanýsýn yüre(ði)m çýkýp gedeceðdi, gollarýnda ölüyo(r)dum teri bobaçca, kekik, peynirgülü, iðde içimi doldurdum.. el atdým düðmelerine, uzanývýdým yere.. mindarýn üsdüne.. ikdiba gerdeðe giriyomuþuyun gibi.. çekdim herifi kendime . ete(ði)m yana gaymýþ.. omuzum cýbýldak.. kocaman bir emiþ onu ne zaman çýplattým bilmen.. goluna yatýrmýþ beni.. ona daha çok dokunmak uçu(n) deliriyon, ýsýcacýýýk teni gerdaným.. gassýðým her yannarým titireyo, acýyo.. yanýyo.. ömürde ilk tefa isdeyon.. se(v)mek gadýn olmak niyemet-imiþ ellerim onu avkalayo.. tutuyo çekiyo, sýkýyo, baþým dönüyo . her yannarýmý kokuyo, öpüyoo.. öpüyoo! öpüyo.. yalayo sýkýyo.. ýsdýrýyo, ovþayo, el deðmedik yannýmý gomayo okardan aþþa süzüyo.. her bi yannarýma mayýl mayýl bakýyo.. “murazým varýdý” deyon, dizginneri elime geçiriyon.. þaha gakýyon.. bayýlýp düþesiye, hiþ bitsin isdemeyon.. ölmüþüyün, her yanarýmdan gan çekiliyo, gözlerimi yumuyon.. . “Allah Ya Rabbim bi(r) deði(l).. bin kere ýrazý ossun senden Allah ne murazýn varýsa ve(r)sin.. galan ömrüm senin ossun o cöher boþa ðetmiþ.. ben böðüne gadak gadýnnýðýmý bilmeden bunu da görmeyenner vardýr deye Alla(hý)ma þükrossun boþa ðeçen ömrüme yanýyorun.. yanýyorun.. yanýyorun.. geþ galdýn.. emme hoþ geldin.. Ismayýl.. Ismayýlýmm.. bidenem..
Allah senden ýrazý ossun, bütün çekdiklerime deðdi hu ömürü baþdan beri böyle yaþamak vardý hinciki ðibi emme bek geþ galdýn Ismayýl bee, bi ömür;.. bek geþ, ömrümün taa en baþýnda gelseydin, imrenirdi herkeþ ikimizin bi böbe(ði)miz olsaydý ne ðözel olurdu de(ðil) mi ben diþi bi gadýn olu(r)dum.. sen erkek, koca, eþ.. güneþ.. caným sana feda ossun, zevdam, caným benim.. canýmm çok geþ galdýn çookk.. emme sana helal ossun Ismayýlýmm.. Ismayýlým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.