Dalga dalga vururken kýyýsýna ölümün Topraða düþer insan kalýntýsý gövdeler Ondan geriye kalýr hüzün tortusu gönlün Artýk dipsiz uçurum mezarýndaki gökler
O gözlerden sýzarken bir zamanlar bakýþlar O göz çukurlarýna sýzar þimdi böcekler Ruhun mayasý hüzün demlenmiþti toprakta Aþkýn o sonsuz nakþý iþlenmiþti ruhuna
Son bir solukta ölüm bekler bizi pusuda Dumaný tütmeyen kor harlanýrken göðüste Bir ömür boyunca ruh bilendi hep sonsuza Yýllarca gizlenmiþti gövdenin gölgesinde
Damar damar bu ateþ süzülür içimizden Ölüme deðdiðinde dönüþür sonsuz nura Aþka bulanmýþ yürek yakýnmaz bu gidiþten Bilir ki ötelerden sürgündü bu topraða
Sosyal Medyada Paylaşın:
osmandeniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.