SİZ BİLİRSİNİZ

Her sözcükte mührü var, ol deyince oldurur
Sevdalarýn sahibi, yâri siz bilirsiniz
Handan nasýl can çýkar, bil deyince bildirir
Altýn kafes içinde, zârý siz bilirsiniz

Güneþin nuru ondan, kâmil onu terk etmez
Budur s/özün güzeli, arif ondan çark etmez
Uygulamak þart onu, kadýn, erkek fark etmez
Meleklerden el alan, ar’ý siz bilirsiniz

Amellerin koflarý, merkep olana yüktür
Ýbrahim’in ilminin, üstünde ilim yoktur
Boynumuzun borcuna ayarý veren Hak’týr
Oku emrine uyan, barý siz bilirsiniz

Beynim aþk deryasýnda, iþ baþýna geçince
Kýyametler koparan y/aþ baþýna geçince
Secde etmeyen kuvvet, düþ baþýna geçince
Vakitsiz destur alan, eri siz bilirsiniz

Suretimiz takvimde, söylemez laflar onu
Kör kuyudan dem vursan, anlamaz saflar onu
Her katrede umman var, bilemez koflar onu
Kardelenler tahtýnda, karý siz bilirsiniz

Ellerimden sel alan, garipler rol içinde
Hiçliðimin gördüðü, yangýnlar gül içinde
Þu yalancý dünyada, zehirler bal içinde
Büyülü sözlerdeki, þerri siz bilirsiniz

Yelkovan bitirirken, ondan ödü kopan yok
Yaðmurlarla can bulan, nimetini tepen yok
Kimliðin kimliðinin tanýmýný yapan yok
Öznesi hüzün olan, yeri siz bilirsiniz

Kýblemiz ona dönük, kâinatý saran o
Kur’an’da açýklýyor, kalptekini gören o
Cümlemizin dünyada, rýzkýmýzý veren o
Arzuhaller yazýlan, ser’i siz bilirsiniz

Gölgelerin ülküsü, varlýða kanca atar
Yýldýzsýz geçen gece, hüzne heyecan katar
Aþkýn bir tek huzmesi, evrene ýþýk tutar
Aslý’nýn düþündeki, nuru siz bilirsiniz

Bitti demedikçe söz, yolda yorulan benim
Hangi eyvah anlatýr, gamla kavrulan benim
Attýðý adým baþý, hesap sorulan benim
Sayenizde öðrendim, dar’ý siz bilirsiniz

Kýrýldýk, darýlmadý, kullar nazarýnda giz
Onun aslý her yerde, istese de görmez göz
Ansa da diller onu, anlatamaz hiç bir söz
Velhasýl Delibal’ým, Bir’i siz bilirsiniz

DELÝBAL – Celil ÇINKIR

Sosyal Medyada Paylaşın: