Sabahı olmayan gece...

Paranoyak mayýnlar döþüyor zihnin zeminine

infilak seslerinin tenine düþüyor karartýsý

mühürlüyor karanlýðýn rahmine çýðlýklarý

elinde soluksuz neþter, kesiyor dünyanýn göðsünü

elleri ki; küf kokan þehrin uç vermeye baþlayan irinlerini dolduruyor dehlizlerine

þehrin nefesini kesiyor çürümüþlüðün cesetleri

uzun metrajlý bir filmin son sahnesinde, homurduyor kaburgasýnda gizli nefesi

rolüne biçilmiþ bir ceset oluyor gölgesi

derin iniltisi göðe külleniyor

ölümün bin bir yüzü tekrar doðuyor þakaklarýndan

ve
asit yaðmurlarýnda çýrpýnýyor kanatsýz bir cenin

vahþetin çýðlýklarýna dönüþüyor celladýn ayak sesleri

midesinde alkýþý tutan seyirci, perdenin ardýndaki figürana düþürüyor gülüþlerini

cehennem kapýsýna ilerliyor göz hapsindeki adýmlar

tütsülüyor derisini ateþin kucaðýnda

kristal iplikler geçiriyor göz kapaklarýna diðeri

karanlýk bir gölge, elleri dizlerinde
uzun bir omurgadan düþecek benliðine

kan iskeletinde bir sunak olacak arþa nidasý

ve bir çift göz, tek bir söz uyandýracak ruhunu

söyledin mi ??

film yeni baþlýyor

iki parmak arasý bir tel saç

zorlanmadan açýlýyor kalbin kapýsý

gizlendiðin yerden dökülüyorsun iþte

kaçýþ yok
yo yo itiraz hakkýnda yok

her acýya sarýlacak ,baþa saracak ve tekrar doðacaksýn

izlediðin gözyaþý sahnesini yutkunup paylaþmayý düþüneceksin

ve bilmelisin ki kimse seni burada görmüyor, duymuyor olacak,
sen hariç..







Sosyal Medyada Paylaşın: